Ik ben al jaren medium en heb veel ouders met nieuwetijdskinderen begeleid. Mijn visie was altijd: Er is voor alles een reden in het leven wat er gebeurt maar de dood van je kind, daar is geen reden voor, dat bestaat niet. Punt, geen discussie mogelijk, maar die visie veranderde compleet nadat mijn eigen kind overleed. Na de uitvaart dacht ik dat ik in een zwart gat zou vallen maar dat gebeurde niet. Ik voelde naast het verdriet ook de kracht om door te gaan. En ik voelde juist zoveel liefde en verbinding met Jens. Ik kreeg in de week na het overlijden van Jens de boodschap: Jij gaat andere ouders helpen met hun rouwproces na het overlijden van hun kind. Het was 1 krachtige zin. En ik voelde dat dit klopte, ik wist nog niet hoe en wanneer, maar dat ging gebeuren. Achteraf was dit een boodschap van Jens. Daar kwam ik later achter.
Ik had zoveel vragen na het lezen van het boek, het sprookje van de dood. Ik wilde alles weten over de ziel en wat gebeurt er na de dood. De drang naar antwoorden was erg groot. Ik ging op zoek naar passende rouwbegeleiding. Ik had rouwtherapie gevonden maar na 2 sessies zei ik, dit is niet wat ik zoek en ik zou niet weten wat jij mij kan leren, want de standaard rouw tips die weet ik al. Ook de therapeut zei eerlijk dat ze niet wist wat ze mij nog moest leren of hoe te begeleiden omdat ik alles al wist. Maar hoe kan dit dat ik alles al wist? Want dit was voor mij de eerste keer dat ik een kind verloor en ik hoopte dit ook nooit meer te hoeven meemaken. Ik miste vooral de spirituele rouw benadering/begeleiding. Ik las het ene na het andere boek. Heel veel spirituele boeken over de dood verslond ik, de reguliere boeken daar kwam ik niet doorheen. Na het 1e hoofdstuk haakte ik al af. Dit wist ik al en het klopte niet voor mijn gevoel. Ook al ben ik zelf medium, kan ik contact maken met alle zielen, in mijn praktijk stemde ik mij altijd alleen af op de ziel van de nieuwetijdskinderen die nog leefde en gaf zo de boodschappen van het kind door aan de ouders. Dit wilde ik nooit doen voor kindjes die overleden waren. Dit hield ik tegen. Ook kreeg ik na Jens zijn overlijden niet direct contact met hem omdat ik eerst mijn antwoorden bij anderen moest vinden, besefte ik mij een aantal maanden later.
Ik bezocht verschillende mediums, het eerste medium gaf wel antwoorden maar de belangrijkste vraag voor mij was, ik wil de reden weten van het overlijden van Jens. Waarom moest hij zo jong overlijden. Ze zei dat weten we niet en dat zullen we nooit weten. Ik voelde direct dit klopt niet, ik kon niet uitleggen waarom mijn gevoel zo sterk was en ging verder zoeken. Dit medium zei ook nog dat “als je nog eens met Jens wilt praten dan maak je maar een nieuwe afspraak met mij”. Wat ik heel raar vond, want mijn gevoel zei dat iedereen dit zelf kon leren om contact te maken met hun overleden kind. En het niet mijn manier van werken is om mensen afhankelijk te maken van een medium. Dus ik nam mij direct voor om dit aan ouders zelf te leren hoe ze contact kunnen maken met hun overleden kind. Achteraf gezien was dit precies de bedoeling dat ik bij dit medium terecht kwam om zo mijn eigen nieuwe visie te vormen voor mijn praktijk.
Ik kwam bij een ander medium terecht. En die kon mij wel vertellen wat de reden was van Jens zijn overlijden. De onvoorwaardelijke liefde die Jens had ervaren direct na zijn geboorte (Jens werd geboren met het Downsyndroom en bij het horen van het nieuws zei ik direct, hij is van harte welkom in ons gezin) heeft Jens nodig gehad, dit was zijn levensles om in zijn 3 maanden op aarde te ervaren. Dat er onvoorwaardelijk van hem gehouden werd, ook al had hij downsyndroom en een longziekte en lag hij weken in het ziekenhuis op de IC aan de beademing. Ons hele gezin hield en houd onvoorwaardelijk van Jens. We waren apetrots op Jens. Het personeel van het Sophia kinderziekenhuis gaf ons complimenten hoe liefdevol wij allemaal met Jens omgingen. Ik zei dat is toch heel normaal. Nee zei het personeel. Wij maken het hier vaak anders mee. Dit voelde voor ons zo raar omdat alle kinderen welkom zijn in ons gezin. Ieder kind wat ze ook mankeren wil liefde voelen. Dit is voor ons een gewoon gegeven.
Ze vertelde de boodschap van Jens voor mij. De onvoorwaardelijke liefde die je voor mij voelt mag je voor jezelf gaan voelen. Boem die kwam binnen bij mij. Ik voelde direct de drang om dit in actie te zetten want anders is Jens zijn dood voor niks geweest. Het gaf voor mij zoveel duidelijkheid en ik voelde een berusting over mij heen komen. Ik zag de puzzelstukjes in elkaar vallen. Dat de dood van je kind een reden heeft. Dit gevoel was zo sterk, hier kon ik niet meer omheen. Mijn visie van de dood van je kind heeft geen enkele reden verdween als sneeuw voor de zon. Ze vertelde ook dat ik een eigen praktijk ging starten om ouders die een kind verloren hebben te begeleiden. Over een half jaar dan ben jij zover zei ze.
Toen ik thuiskwam en op de bank zat voelde ik ineens de aanwezigheid van Jens. Ik voelde de liefde en verbinding in mij, hetzelfde gevoel wat Jens uitstraalde toen hij nog leefde. Ik kreeg eindelijk contact met Jens. Hij legde uit waarom hij nu pas duidelijk doorkwam. Hij gaf al die tijd wel troostende tekens, om mij de weg te wijzen die ik moest bewandelen om aan de antwoorden te komen die ik zocht. Jens gaf mij exact dezelfde antwoorden als het medium waar ik die morgen geweest was. Hij zei, ik zorg ervoor dat de juiste mensen, boeken, cursussen op jouw pad komen. Om je zo te helpen in je missie. Ik vroeg aan hem wat is mijn missie?
In de week dat ik overleden was kreeg je het te horen in je hoofd. Hier ga je andere ouders mee helpen. Dit was mijn boodschap. Dit wordt jouw missie, jij gaat ouders helpen om weer gelukkig te worden na de dood van hun kind. Je gaat ze vertellen dat er meer is tussen hemel en aarde. En dat de ziel van je kind nooit weg is. Dat er contact mogelijk is met hun overleden kind. Dat kinderen die overleden zijn hier zo ontzettend gelukkig zijn en geen pijn meer hebben. Dat overleden kinderen zo graag hun ouders willen laten weten dat ze er nog zijn en dat ze graag willen dat hun ouders weer gelukkig worden en vanuit hun hart gaan leven. Je gaat de wereld inspireren en de kijk op de dood van een kind veranderen.
Ik voelde een ongelofelijke kracht in mij toen Jens dit vertelde. En voelde de drang om deze missie te gaan voltooien. Maar ik voelde ook de enorme omvang hiervan. Dit is niet zomaar iets waar ik voor ga staan. Opeens kwamen er flashbacks van mijn werk als nieuwetijds gezins coach naar boven. Ik heb veel lezingen gegeven, zeer complexe situaties gehad in gezinnen en begeleid. Dit was allemaal voorbereiding voor het werk wat ik nu mocht gaan doen. En nu snapte ik ook waarom ik nooit geen aanvragen wilde voor overleden kinderen. Ik moest eerst zelf mijn kind verliezen zodat mijn visie op de dood van een kind veranderde. Alles in mijn leven en zeker na de dood van Jens moest ik zelf doorleven en doorvoelen zodat ik mijn eigen proces van rouw kon aangaan. Dat ik een andere visie kreeg op de dood van je kind en ik mijn eigen methode kon ontwikkelen door alles wat ik zelf had doorleefd.
Jens bevestigde dit ook allemaal. Ik was helemaal verbaasd van alle inzichten die ik tijdens het gesprek met Jens ontving.
De volgende stap voor mij was, mijn rouwreis voortzetten en op zoek gaan naar een passende spirituele coach die mij kon helpen in het leren van mijzelf te houden. Want dat was de boodschap van Jens met zijn overlijden.
